صادرات پودر میکرونیزه قیر معدنی گیلسونایت غرب ایران

ایران دارای غنی ترین معادن قیر معدنی یا گیلسونایت در جهان است، ولی چرا این همه میزان سرمایه گذاری و سود دهی در این حوزه پایین است و چرا تولیدکننده های فغلی قدرت جمع کردن حتی سرمایه اولیه خود را ندارند؟ آیا دلیل آن این است که هنوز مردم دنیا از قدرت و معجزه گیلسونایت در صنایع بی خبرند؟ و یا اینکه مسئولان مربوطه راهی پیش پای تامین مالی و امنیت خاطر سرمایه گذاران و تجار ایرانی نمی گذارند؟

شاید هم خیلی ها فکر می کنند که قیر معدنی می تواند رقیب خوبی برای قیر پالایشگاهی باشد و در بسیاری از موارد سودهای کلان مافیای قیر صنعتی را کاهش دهد، ولی این فکر اساسا اشتباه است و ناشی از جهل عده ای آدم های خود خواه است که نمی گذارد ایران در ابعاد گسترده تری رشد کند و افراد بیشتری از سفره صادرات و ارز آوری نان بخورند.

ایران بلاخص در نواحی غرب و استان های ایلام، لرستان و کردستان دارای منابع بسیار غنی قیر ارگانیک و معدنی با نام های تجاری بیتومین طبیعی یا گیلسونایت می باشد که در دنیا به آسفالت سازی شهرت دارد و توسط آن قیر های اصلاح شده پلیمری را با قیمت بسیار ارزان تر و کیفیت خیلی بهتر می سازند تا بتوانند امکانات و بستر مناسبی را برای هموطنان خود فراهم سازند.

ولی ما متاسفانه هنوز در پیچ و خم جاده های پر از ترک و نامناسب خود مانده ایم و به آن عادت کرده ایم، در صورتی که هم با استفاده داخلی خود و هم تبلیغ و صادرات آن می توانیم علاوه بر زندگی بهتر، ارزآوری مناسبی برای ایران داشته باشیم، ولی در حال حاضر جز تعداد معدودی از شرکت های تولید ایزوگام باقی افراد حتی با کاربرد های این مواد معدنی و گنجینه طبیعت آشنایی ندارند.